Met ingang van 1 juli 2019 is 3Dkanjers onderdeel van WisMon.

3Dkanjers, met een kleine 700 scholen marktleider in Nederland op het gebied van onderwijsprogramma’s rondom de 3D-printer, zocht al langer een partner om de groei in goede banen te kunnen leiden en het onderwijs rondom de 3D-printer te versterken. In WisMon vond 3Dkanjers deze partner.

Ook WisMon, expert op het gebied van advies, nascholing, gastlessen, onderwijsontwikkeling en detachering van hybridedocenten voor het beta-, wetenschap- en techniekonderwijs, was op zoek naar een partner om haar activiteiten op het gebied van innovatief onderwijs verder uit te breiden. De onderwijsprogramma’s van 3Dkanjers zijn een perfecte aanvulling op de (advies)trajecten die WisMon uitvoert op het gebied van onderzoekend en ontwerpend leren, robotica en programmeren, virtual reality en ander innovatief bèta-onderwijs terwijl WisMon op haar beurt de professionele kennis in huis heeft om de onderwijsprogramma’s verder te ontwikkelen voor het toekomstgerichte onderwijs.

3Dkanjers zal blijven bestaan als zelfstandige propositie binnen WisMon, maar wordt inhoudelijk versterkt door de samenwerking met WisMon’s andere onderwijsthema’s en het uitbreiden van de leergebieden. Remco Liefting en Jos Kok blijven de bekende aanspreekpunten voor 3Dkanjers.

WisMon wil de komende jaren een vooraanstaande rol vervullen op het gebied van bèta, wetenschap en techniek in het onderwijs en scholen helpen om innovatief onderwijs op een zinvolle manier vorm te geven. We hebben heel veel zin om hier samen aan te werken.

Heb je vragen over de samenwerking of wil je weten wat 3Dkanjers en WisMon zou kunnen betekenen voor jouw school of stichting? Neem dan contact op met info@wismon.nl

Waarom 3D-printen met leerlingen in de klas? Wat is de meerwaarde en hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Op veel scholen, zowel in het primair onderwijs als in het voortgezet en speciaal onderwijs, spelen deze vragen. Wij van 3Dkanjers krijgen dagelijks veel verzoeken om uitleg te komen geven over 3D-printen met leerlingen en hoe wij hier samen met de scholen invulling aan geven.

Eind 2013 startten wij een pilot met 3D-printen op 12 basisscholen in de regio Hoogeveen. Niet wetende dat dit zou uitgroeien tot een landelijk initiatief waar nu meer dan 650 scholen betrokken bij zijn en de groei er nog steeds stevig in zit. Zowel scholen uit basisonderwijs, het voortgezet onderwijs en het speciaal onderwijs weten ons nu te vinden.

In 2015 merkten wij op dat op scholen nog weinig kennis aanwezig was over de toepassing van 3D-printen in het onderwijs. Dat was voor ons de reden om zowel in 2015 als in 2017 een magazine uit te geven met de eerste verhalen van scholen en een aantal praktische zaken rondom 3D-printen. Nu, 5 jaar later, zijn wij en de scholen een ervaring rijker. Tijd om te delen dachten wij, tijd voor een nieuw magazine, editie 3. Wij hebben wederom een groot aantal scholen (PO, VO en SO) gevraagd een bijdrage te schrijven. Er bleek veel animo te zijn. Zowel leerkrachten als partners van 3Dkanjers hebben hun visie over het toepassen van 3D-printen in het onderwijs, op geheel persoonlijke wijze, verwoord in dit derde magazine.

Wij zijn van mening dat we er wederom in zijn geslaagd een kleurrijk en interessant magazine op te leveren over 3D-printen in het onderwijs. Interessant voor zowel leerkrachten als voor schooldirecties, beleidsmakers en alle andere meemakers die het onderwijs een warm hart toedragen.

Wij wensen je veel inspiratie toe!

Remco Liefting en Jos Kok, initiatiefnemers 3Dkanjers

Naar onze download pagina!

Sinds begin dit jaar zijn we begonnen met het uitnodigen van het kinderdagverblijf en de peuterspeelzaal in ons SkillsLab. In het SkillsLab speelt de 3D-printer van 3Dkanjers, naast andere moderne media, een grote rol. Via de website cookiecaster.comleren de kinderen van de middenbouw eigen koekjesvormen te maken. De kinderen van de bovenbouw werken met Tinkercad. Met dat programma ontwerpen ze van alles: controllerhouders van een spelcomputer, sleutelhangers voor Vaderdag, bananenhouders of accessoires voor een Nerf geweer. Onze 3D-printer draait drie volle dagen in de week. Beide programma’s zijn niet alleen handig voor de onderbouw en de jongste kinderen van de peuterspeelzaal. Zij hebben de nodige vaardigheden nog niet om, om te kunnen gaan met de computer én het geduld om te wachten op een 3D-print van langer dan vijftien minuten. Daarom zetten wij de Doodle3D in.

Digitaal tekenblok

De Doodle3D is een kastje wat een wifisignaal uitzendt en waar je je 3D-printer op aan sluit. Een iPad pikt het wifisignaal op en door het openen van een website kunnen de kinderen meteen aan de slag. De website is een eigenlijk een digitaal tekenblok, waar kinderen met hun vinger een tekening kunnen maken. In het SkillsLab sluiten we altijd aan bij het thema van de onderbouw om het leren meer betekenisvol te maken. We laten de kinderen daarom altijd een tekening maken die te maken heeft met het thema. Het voordeel van de Doodle3D software is dat alleen de getekende lijnen geprint worden. Het printen duurt daardoor minder lang. Zo gebiologeerd als je naar een haardvuur kan kijken, zo kijken de jongste kinderen vaak ook naar het printproces. Vaak klimmen ze op hun stoel om te kijken of de 3D-printer het wel goed doet. Vol trots halen ze de juf of begeleidster erbij om te laten zien wat ze gemaakt hebben.

Niet alleen maar experimenteren

Wij hebben de Ultimaker Original + nu vier jaar. Je ziet een duidelijke ontwikkeling in het werk van de leerlingen. Ze leggen de lat steeds hoger voor zichzelf én ze kiezen er vaker voor om iets maken waar ze wat aan hebben. Het mooie van de houding van de kinderen vind ik dat ze geen angst hebben voor het apparaat of de software. Ze helpen elkaar onderling om verder te komen, ze experimenteren met vormen en manieren om te komen waar ze willen zijn. Binnen de school gebruiken we de 3D-printer ook als educatieve leermiddelen printer: zo printen we bijvoorbeeld scharnieren voor de MakeDo of MAB blokjes in verschillende kleuren voor de verschillende groepen. Kortom op de Rozenhorst is de 3D-printer, voor jong en oud, een groot succes!

Auteur: Diana Molenschot-Kloos is leerkracht van het SkillsLab op RKBS de Rozenhorst.
In het SkillsLab leren onze leerlingen de 21e eeuwse vaardigheden met behulp van moderne media.
Meer weten: kijk op www.rozenhorst.nl/skillslab

Als je bij ons de school binnenloopt, heb je een grote kans dat je de 3D-printer in bedrijf ziet. Sinds we de printer zo’n twee en een half jaar geleden als bouwpakket via 3Dkanjers kregen is er veel veranderd. We proberen de 3D-printer te gebruiken om lessen te verrijken, en printen volop ontwerpen die door de leerlingen zijn ontworpen in Tinkercad. En dan tel ik alle bestellingen van de webshop nog niet eens mee. Kortom, wij proberen de printer in te zetten op een voor onze school nuttige manier. Wij kunnen nog veel leren, maar ik geef jullie graag een kijkje in hoe wij de printer gebruiken.

Archeologie in de zandbak

Toen we in de bovenbouw een groot decoratief project wilden printen kwamen we uit bij een kant en klaar model van een T-Rex. Op het eerste oog zag ik zelf de educatieve waarde (naast het goed kunnen bekijken van een t-rex skelet) nog niet echt. Maar toen we eenmaal aan het printen geslagen waren gingen niet alle prints in één keer goed. Af en toe liet een print na een aantal uren printen toch los, en moesten we weer opnieuw beginnen. Dit was natuurlijk vervelend, maar we hielden vol en startten de printer vol goede moed opnieuw.

Het model dat we aan het printen waren, had ik gevonden via Naturalis. Bij dit model waren kant en klare lessen die je aan de klas kon geven. Deze gingen o.a. over opgravingen en de t-rex zelf. Pas toen bedacht ik me dat we alle mislukte prints nuttig konden inzetten.

We hebben een schep zand uit de zandbak gehaald en de botten hierin verstopt. Gevolg was dat we nu een echte opgraafplaats van een dinoskelet in de klas hadden. Voor de bovenbouw was dit op dit moment puur een decoratieve toevoeging aan de geprinte T-Rex, maar in de andere klassen konden we de opgraafplaats gebruiken als startmoment van een les over bijvoorbeeld archeologie of dino’s. In de kleutergroepen hebben ze botten al eens gebruikt bij het thema dino’s. Kinderen gingen raden wat voor botten ze hadden opgegraven. De dino fans hadden al snel in de gaten dat het om een dino ging, maar er waren ook kleuters die kwamen met antwoorden als kippenpoten of een vogelpoot. Als leerkracht heb je op deze manier een leuke manier om een gesprek aan te gaan over bijvoorbeeld overeenkomsten tussen kippen/vogels en dino’s. Dit is slechts één van de vele mogelijkheden waar je deze mislukte prints voor kunt gebruiken. Ik gooi dus tegenwoordig ook bijna geen prints meer in de prullenbak, zelfs niet als ze mislukt zijn.

Kennismaking met ondernemen op je tiende

Op de dr j Botkeskoalle en binnen stichting ROOBOL zijn we volop bezig met talenten en ambitie. Bij ons op school uit zich dat onder andere in het ontstaan van onze webshop. De kinderen kwamen al snel met het idee om dingen te gaan verkopen toen we de beschikking hadden over een 3D-printer. Na een korte periode van voorbereiden zijn we in groep 6/7 gestart met opstarten van de shop.

We zijn gestart met een brainstormsessie over wat we eigenlijk allemaal konden gaan verkopen, en waar de producten aan moesten voldoen. Hierbij ging het vooral over printtijd, en de moeilijkheid van het printen. Vervolgens hebben we een aantal teams gemaakt met ieder zijn eigen taken en verantwoordelijkheden (zie tabel). Wij hebben afgesproken dat de teams elke twee maanden wisselen, zodat iedereen met meerdere aspecten van het ondernemen kunnen kennismaken. Na enkele weken liep het zo goed dat ik als leerkracht vooral een coachende rol kon aannemen. De kinderen gebruiken het verdiende geld vooral om nieuw filament aan te schaffen en om te sparen. De kinderen hebben een gezamenlijk spaardoel, en dit motiveert enorm. Iedereen voelt zich verantwoordelijk en we waren dan ook super trots dat het eerste spaardoel (een 3D-scanner) kon worden aangeschaft.

Een veel gehoorde opmerking is dat de tijd die je hieraan besteed ten koste gaat van andere lessen. Je moet als je aan een project zoals een webshop begint af en toe tijd maken om hier mee aan de slag te gaan. Je slaat dan misschien een les over, maar als je de te behalen doelen in het hoofd hebt, hoeft dit geen probleem te zijn. Bovendien werken de leerlingen aan heel veel andere vaardigheden. Denk aan het reken en taal aspect van veel taken die naar voren komen. Maar ook aan ict en andere technische vaardigheden wordt volop gewerkt. Met het inzetten van de 3D-printer kun je dus soms meer doelen behalen dan wanneer je uit een boek werkt.

Bij ons op school is het al een groot succes. Ik hoop dat er steeds meer school webshops geopend worden zodat we met en van elkaar kunnen leren. Benieuwd naar onze shop? Neem een kijkje op shop.drjbotkeskoalle.nl

Een oneindige bron aan mogelijkheden

Natuurlijk heb ik ook nog toekomstplannen als het gaat om het gebruik van de 3D-printer. Allereerst ben ik momenteel bezig om onze webshop uit te breiden naar de hele school. Voor mij is het webshop project geslaagd als we straks zelfontworpen producten uit alle groepen van de school kunnen verkopen.

Daarnaast zitten wij momenteel midden in een bouwproces van een nieuw gebouw. Met de bovenbouw ben ik van plan ons oude schoolgebouw te gaan nabouwen in Tinkercad. De bouwtekeningen van het oude gebouw hebben we al gevonden en straks hebben de leerlingen dus weer een goede rekenles over schaalverhoudingen.

Auteur: Erik Lei
Groepsleerkracht groep 6/7 en ICT coördinator op de OBS Dr. J. Botkeskoalle in Damwoude
Tevens één dag in de week bovenschools ICT coördinator voor stichting ROOBOL.