Meester, hoe kan je een gat maken in een ontwerp? Ik denk na en moet het antwoord schuldig blijven. Gelukkig komt Puck eraan en die heeft in twee klikken een gat gemaakt in het ontwerp. Puck kom eens even hier en leg dat ook maar even aan de meester uit.

Als leerkracht ben ik ervoor om de kinderen aan de slag te laten gaan met 3D-printen. Wist ik waar ik aan begon? Nee, maar ik wist zeker dat als ik samen met de kinderen het leerproces in zou gaan er zeker resultaat zouden komen. En dat is er gekomen. Een echte winkel met 3D producten, 500 medailles en sneeuwpoppen voor in de kerstboom.

De kleinste winkel

Een jongen van 7 jaar heeft een prachtig idee. Tour de France sleutelhangers verkopen. Hij heeft gezien hoe de Tour de France leeft in Nederland tijdens de start in Utrecht. Nu wil hij een jaar later zelf sleutelhangers maken en verkopen. Dit doet hij tijdens ons project ‘de Kleinste winkel’. Het ontwerpen doet hij samen met oudere kinderen, zijn vader en meester. Maar hij zelf heeft de regie. Alleen als hij hulp vraagt krijgt hij die. Natuurlijk wordt er kritisch meegekeken en vragen gesteld over het ontwerp. Uiteindelijk heeft hij er meer dan 30 verkocht in de winkel. Een prachtig resultaat. Bijna een jaar later zijn er nog steeds mensen die zijn sleutelhanger aan de fiets hebben hangen.

Meppel Cityrun

Een wedstrijd om een medaille te ontwerpen. De kinderen veren op als ik dit aan ze vertel. Kunnen wij dan onze eigen medaille winnen bij de kidsrun? Wow vet! In ons Talentuur hebben de kinderen al meerdere uren geëxperimenteerd met Tinkercad. Hierin kun je een 3D ontwerp maken. Nu mogen ze echt iets gaan maken in plaats van een eigen naamkaartje of sleutelhanger. Dit is een serieuze opdracht.

Dertig printers

Uiteindelijk sturen wij ons mooiste ontwerp in en natuurlijk heeft deze gewonnen. De jury heeft besloten dat 30 3D-printers, 500 medailles gaan printen van ons ontwerp. Het maakt erg veel indruk op de kinderen. Iedereen wil meedoen met de hardloopwedstrijd en de medaille thuis hebben. Het wordt niet alleen een 3D succes, maar ook een sportief succes, wat mede mogelijk is gemaakt door de durf van de Meppel Cityrun en 3Dkanjers.

Sneeuwpoppen

Natuurlijk zijn dit mooie projecten, maar ook als je minder ‘tijd’ denkt te hebben in je rooster kun je aan de slag met 3D-printen. Denk eens aan handvaardigheid. Waarom een sneeuwpop voor in de kerstboom knutselen als je hem ook kunt printen? Wij zijn afgelopen kerstperiode gaan testen met de nieuwe Doodle 3D transform app. Deze heb ik zelf aangeschaft via kickstarter en de kinderen laten uitproberen. Zij kunnen hiermee nog eenvoudiger iets ontwerpen. Eerst hadden wij een pc nodig met de Chrome Browser. Nu volstaat de iPad met Safari. Met een paar simpele klikken ontstaat al de vorm van een sneeuwpop en een half uur later is het ontwerp af. Kinderen zien opeens dat ze wel iets kunnen maken. Dit maakt ze trots!

Leerkrachtvaardigheden

Zoals ik aan het begin al zei: Wist ik waar ik aan begon? Nee! Maar het is het meer dan waard geweest. De 3D-printer staat bij ons in de klas en dit stimuleert al om hem te gebruiken. Hij draait niet elk moment. Dat hoeft ook niet. Het is een leermiddel waar je gebruik van kunt maken. Doe dit op de momenten dat jij er verrijking van je onderwijs voor ziet. Durf er ook voor te kiezen dat niet ieder kind er evenveel mee in aanraking komt. Sommige kinderen kunnen de uitdaging heel goed aan en hebben deze ook nodig. Juist door hun talent aan te spreken, krijgen zij weer plezier in school. Jij bent dan een inspirator en zet het kind op het juiste spoor. Het 3D-print spoor!

Thuis

Doordat de software webbased is kunnen kinderen er ook prima thuis mee aan de slag. Ook ouders raken enthousiast en gaan hun eigen ontwerpen maken. Deze kunnen natuurlijk prima op school geprint worden. Zo kan het ook een verrijking zijn voor de band tussen ouders en school.

Auteur: Sander Gordijn, Leerkracht en enthousiast gebruiker van ICT in de (kleuter)klas

“Meester, wij willen graag een project over waterraketten doen; hoe maak je die?”

Dit was de vraag waar een antwoord uit kwam, wat zowel de leerlingen en ik niet hadden verwacht. Op dat moment waren de kinderen druk bezig met het bouwen van de 3D-printer en tijdens het 3Dkanjersproject heb ik de vraag gesteld aan de kinderen hoe ze de 3D-printer zouden kunnen gebruiken bij het maken van waterraketten. De dop was als eerst aan de beurt, logisch; dat gepiel met zo’n kurk ook steeds. Dit bleek een succes en de fles knalde gelijk een stuk harder, maar wel als een ongeleid projectiel. Vleugels waren daarop het antwoord en samen hebben we een fles gekozen met een ideale vorm; de Pellegrino fles. Ook is er een kop gemaakt die perfect op de fles past en om het geheel wat professioneler over te laten komen geen fietspomp, maar een aansluiting voor een mini-compressor en het knallen kon beginnen.

Remco Liefting van 3Dkanjers heeft het project opgemerkt en samen is de waterraket nog verder ontwikkeld. Een prachtig proces waarbij kinderen veel leren door te ontdekken, trial & error. Deze pragmatische aanpak heeft de kinderen ruimte gegeven om te creëren, deze creaties uit te werken tot prototypes en vervolgens na eventuele aanpassingen definitief te vervaardigen. Het heeft vaak fout mogen gaan en dat dit mag en er zelfs bij hoort is voor kinderen een eye-opener geweest. Leuk om te noemen is dat dit project ook opgemerkt is door Ultimaker en het graag heeft willen gebruiken ter promotie van het gebruik van 3D printers in het onderwijs, in de vorm van een filmpje.

Een prothese voor de gans uit de 3D-printer

Enkele weken later is de 3D-printer weer een fantastisch middel gebleken om een dergelijk ontwikkelproces vorm te geven. Dit keer was er een idee van een leerling om een gans een prothese te geven. Wederom kreeg ik de vraag of dit mogelijk zou zijn en wederom moest ik een concreet antwoord schuldig blijven, maar luidde het antwoord: “we kunnen het in ieder geval proberen!” Een eendenpoot was snel gemaakt met de 3Dprinter, maar al snel zagen de leerlingen in dat het aanbrengen van de prothese een heikel punt zou zijn. De pasvorm zou van cruciaal belang zijn, maar daar zat nou net het probleem; hoe krijg je de pasvorm perfect voor een eendenpoot. Het positief was snel gemaakt met behulp van een gipsen afdruk.

De opdracht hierna was dus: “zoek uit hoe we een voorwerp als diditaal 3D beeld kunnen krijgen.” Hier stapten de kinderen (en de leerkracht) in een nieuwe dimensie in de digitale wereld, het 3D scannen. 3Dkanjers en Ultimaker stelden een 3D scanner beschikbaar. Toen eenmaal de 3D scan er was kon er uitgeprobeerd worden op de gans. Heel veel modellen zijn de revu gepasseerd, uiteindelijk is een soort knuppel vormige prothese het beste voor de gans gebleken. Er is daarna nog veel doorontwikkeld met de bevestiging van de prothese en met verschillende hoogtes van de poot. En nog steeds is het in ontwikkeling. Inmiddels wordt er getest met Innoflex filament.

Al met al een prachtig leerproces waarin kinderen het voortouw nemen en beslissingen moeten maken en uitproberen. Ook dit project is niet onopgemerkt gebleven. Er is een uitgebreide reportage gemaakt door verschillende media (jeugdjournaal, de Telegraaf, Dagblad vh Noorden, radio 2 en de plaatselijke kranten). Eind september heeft dr. Poll (die van National Geograpic) zelfs Diever bezocht en met de leerlingen gesproken over Gans Freek.

Freek van Iersel, leerkracht op De Singelier in Diever.

‘Artcadia, Imagine your future’ is een landelijk techniek- en kunstwedstrijd voor leerlingen in 2 havo/vwo. 107 scholen doen dit jaar mee met Artcadia waaronder 8 Belgische teams. Eind augustus starten de scholen en de leerlingen gaan aan de slag met uitdagingen in de stad van de toekomst. De bedenkers van het winnende project maken een onvergetelijke reis naar een project waar ARCADIS bij betrokken is.

De deelnemende scholen kunnen dit jaar ook kiezen om hun ontwerp met de 3D-printer te maken. 3Dkanjers en Ultimaker hebben de handen ineengeslagen om de organisatie van Artcadia hierbij te helpen.

De inschrijving is helaas al gesloten. Op de website van Artcadia vind je meer informatie over deze wedstrijd.

Geschreven door Anet Timmer, plusklasbegeleider ODBS de Eskampen en OBS het Spectrum uit Peize

Ik zou bijna zeggen: “Missie geslaagd”, maar het product was niet het belangrijkste doel. Belangrijker was het proces. Veel leerdoelen zijn aan bod gekomen en niet alleen voor de leerlingen, ook voor de leerkracht.

Wij zijn een groep van zestien leerlingen van twee scholen en een leerkracht en een ouder als begeleiders. Het betreft een plusklas. Er wordt behalve aan de kerndoelen voor het basisonderwijs ook meer specifiek aan verrijkingsdoelen gewerkt. Wij werken hierbij aan doelen uit de ‘Doelen en Vaardigheden Lijst’ (DVL) van de Stichting Leerplan Ontwikkeling (SLO). We werken aan het leervermogen en studievaardigheden, initiatief en doorzettingsvermogen, analytisch-, creatief- en reflectief denken, ontwerpen, onderzoeken en ondernemen, zelfinzicht, samenwerken, problemen oplossen en communicatieve vaardigheden. De doelen zijn ingedeeld in leren leren, leren denken en leren leven. En al deze doelen kwamen regelmatig aan bod. De kinderen waren dolenthousiast om te starten met het project na de introductie door Remco Liefting van 3Dkanjers. Heel eerlijk: ook daarvóór waren ze al zeer enthousiast. De 3D-printer spreekt tot de verbeelding. Kinderen zitten vol ideeën wat ze er mee zouden kunnen maken. Als je de printer dan ook nog eens zelf mag bouwen?

Met een strak plan zijn wij gestart aan het bouwen van de 3D-printer. De kinderen waren verdeeld in vier bouwgroepen, iedere groep zijn eigen taak. In de handreiking voor leerkrachten staan voorbeelden en schema’s om dit vorm te geven. Voor iedere groep was een werkkratje, een handreiking en een computer beschikbaar. De handleiding is in het Engels, er moest dus regelmatig een woord worden vertaald, maar ook betekenissen nagezocht en beelden opgezocht ter verduidelijking. Tevens was er een schriftje beschikbaar als logboek, om alle aantekeningen in te maken van niet te vergeten sites, tips en tops, actiepunten, taakverdelingen en natuurlijk verslagen. De verslagen zijn verkort in blogs op onze site geplaatst: www.superclipsproducties.weebly.com. Wij hebben namelijk een eigen kinderbedrijfje en willen de 3D-printer daarvoor in gaan zetten.

Het is belangrijk om te reflecteren. Ieder bouwmoment te starten met een terug- en vooruitblik en na het opruimen ook even. Kinderen deden verslag aan elkaar, stelden elkaar vragen, gaven tips en hielpen elkaar verder. Ze stemden het werk op elkaar af. Vooral toen de onderdelen samengevoegd moesten worden behoefde dat uitmuntende communicatie. En het vroeg een vooruitziende blik en creativiteit om de werktijd steeds goed in te vullen. Kinderen die even niet konden bouwen zochten alvast dingen uit, werden uitgeleend aan een andere groep of gingen zelfs alvast ontwerpen om later te kunnen printen. Groepjes kinderen die iets uitgezocht hadden, wat ook voor de anderen van belang was, presenteerden dit dan aan de groep. Bijvoorbeeld het werken in Tinkercad en SketchUp.

Van het begin af aan hebben we afgesproken ‘dingen’ bij de naam te noemen en niet voor het gemak van ‘Is de dinges al klaar?’ en ‘Kun je dat ding even aangeven?’ te gaan. Nu weten we uiteindelijk allemaal waar het over gaat als iemand zegt, dat het electronics circuit board en de ulticontroller pas geassembleerd kunnen worden als the Z-stage, de extrusion head en de X en Y – assen bevestigd zijn. Bovendien hebben we steeds alles gelezen, alles vertaald en tekst en afbeeldingen naast elkaar gelegd en verschillende handleidingen naast elkaar gelegd om alles te begrijpen. De handleiding van 3Dkanjers op het internet gaf meer uitleg dan die op papier. Het is van belang zeer nauwkeurig te werken en te weten hoe je straks een probleem op kunt lossen bij het printen. Als je de wérking van de printer kent, kun je er beter mee werken.

En de bouwouder en de leerkracht gingen mee op onderzoek, vooral geen kant en klare oplossingen (als was het mogelijk) maar veel doorvragen, tips om door te zetten en verder te zoeken. En natuurlijk materialen aanleveren. We hadden op een gegeven moment schroefjes te kort en later nog een waterpas nodig. Het is vooral faciliteren en stimuleren, het proces begeleiden en leerlingen uitnodigen tot initiatief. Bij de bouwinspectie door 3Dkanjers bleek dat er best het één en ander scheef zat. De extrusion head zat zelfs op zijn kop en dit had Remco Liefting nog niet eerder meegemaakt. Dat was wel even schrikken. Maar op de vraag welke fout dan wel het meest voorkwam noemde hij de spuitkop. Als die niet goed gemonteerd is, gaat het lekken. En die was bij ons juist keurig gemonteerd. Er waren veel dingen goed en van onze fouten kunnen we leren. Het is vast een kwestie van jezelf goed controleren, nog even alles nalopen.

Nu is de printer dus klaar en kunnen we starten met het volgende proces, dat van ontwerpen, onderzoeken en ondernemen. We willen producten printen en verkopen. Dat is een nieuw proces. Het proces van het bouwen is afgesloten. Behaalde (en níet behaalde) doelen zijn duidelijk. Maar wat waren nu de doelen van de leerkracht? Wij leerkrachten mogen graag de touwtjes in handen houden. Wij denken in leerlijnen, gemiddelden en plannen. Zo zijn wij ‘geprogrammeerd’. Wat ik heb geleerd is ‘loslaten’! Kinderen hun eigen leerproces geven en 21th century skills! Ik kan iedereen aanraden een 3Dkanjers Experience aan te gaan.

De 3Dkanjers Experience op ODBS de Eskampen en OBS het Spectrum is mogelijk gemaakt door Meesterlijk Ondernemen.

Afgelopen vrijdag was de kick-off van het 3Dkanjers project Coevorden tijdens de Dag van de Techniek op De Nieuwe Veste.

In totaal hadden vijftien basisscholen uit de regio Coevorden/Hardenberg zich opgegeven voor dit 3D-printerproject. Leerlingen van de Wilhelminaschool, Willibrordusschool en de Mijndert van der Thijnenschool kregen alvast een 3D-printer uitgereikt uit handen van Remco Liefting van 3Dkanjers. De leerlingen van deze scholen kunnen zich nu al (bijna) “3DKanjers” noemen. Als de financiering rond is, komen ook de andere scholen in aanmerking voor een 3D-printer. Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door De Nieuwe Veste, Gemeente Coevorden en Provincie Drenthe.

Om de kracht van de regio in de toekomst te versterken, moeten we nu samenwerken en krachten bundelen. Rabobank, Stad & Esch, de Ronde Tafel, gemeenten en provincie hebben de handen in ineengeslagen om de techniek in het onderwijs een impuls te geven. Dit als belangrijke investering in goed geschoold toekomstig technisch personeel in onze regio.

Door een bijdrage van de Ronde Tafel Meppel, de gemeente Meppel, het Ondernemersfonds Meppel en de Rabobank Meppel-Staphorst-Steenwijkerland kunnen basisscholen in de gemeente Meppel en een aantal basisscholen in de gemeenten De Wolden, Steenwijkerland, Staphorst en Westerveld een forse tegemoetkoming krijgen in de aanschaf van een 3D-printer en kunnen ze meedoen aan het 3Dkanjers project. De eerste printer werd door bovengenoemde sponsoren op maandag 16 maart uitgereikt aan de leerlingen van CBS Koningin Beatrixschool in Meppel.

Dit project is ontwikkeld omdat steeds minder kinderen in Nederland voor een technische opleiding kiezen. In het project komen jongeren op een bijzondere manier in aanraking met wetenschap en techniek, in de hoop dat dit ze inspireert om te kiezen voor een technische opleiding. Het project levert daarmee een waardevolle bijdrage aan het streven naar een gezond economisch klimaat in de genoemde gemeenten. Immers, goed geschoolde arbeidskrachten zijn waardevol voor ondernemers in de regio.

3Dkanjers project
De leerlingen op de basisscholen gaan niet alleen werken met de 3D-printer, ze gaan de printer ook zelf bouwen. Het bouwen van en werken met een 3D-printer vraagt om onderzoekend en ontwerpend leren, waarmee vaardigheden worden ontwikkeld als creativiteit, co-creatie, leren door te doen, ondernemingszin, kritisch en onderzoekend denken. Op dit moment participeren al meer dan 100 basisscholen in Nederland in 3Dkanjer projecten. In onze regio verzorgt Stad & Esch voor een aantal basisscholen de technieklessen en bieden leerlingen van Stad & Esch aan basisscholen ondersteuning bij de uitvoering van het project.

Ongekende mogelijkheden
De aandacht voor 3D-printing is wereldwijd heel groot. De techniek heeft ongekende mogelijkheden. Het 3Dkanjers project biedt de basisscholen de mogelijkheid om op een moderne manier invulling te geven aan de per 2018 verplichte invoering van het vak Wetenschap & Techniek. Naast de focus op technische vaardigheden levert het project een belangrijke bijdrage aan de vaardigheden die voor de verdere loopbaan van leerlingen van belang zijn.

Techniekpact
De provincie Drenthe is als trekker van het Techniekpact Noord betrokken en enthousiast over het 3Dkanjers project. Het Techniekpact moet de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt in de technische sector verbeteren en daarmee het tekort aan technisch personeel terugdringen. In het Techniekpact staan concrete afspraken tussen bedrijfsleven, onderwijs en overheid. Het 3D kanjersproject is een voorbeeldproject voor instroombevordering.

3D-printen is gaaf! En ‘iets’ printen dat gaat communiceren met je computer is nog gaver. En om dit allemaal uit te denken en te testen is het allergaafst. En je leert er ook nog heel veel van! Helemaal als je 3D-printen combineert met Makey Makey en Scratch.

Het project: Een zelf ontworpen en 3D-geprinte neerslagmeter (regenmeter) dat via Makey Makey aan een programma, gemaakt met Scratch, doorgeeft hoeveel millimeter water is gevallen.

De uitdagingen:

• Het begint met: Hoe kan je neerslag eigenlijk meten en wat meet je dan precies?
• Het verzinnen van een mechaniek om neerslag te meten en die ook in staat is om (elektronisch) een signaal door te geven.
• Ontwerpen van een neerslagmeter met een werkend mechaniek in een 3D-ontwerpprogramma dat in 1 keer 3D-geprint kan worden.
• Het printen van de neerslagmeter met de 3D-printer.
• Het ontwerpen en programmeren van een software programma dat visueel laat zien hoeveel het heeft geregend.
• Het koppelen van de neerslagmeter aan de computer.
• Het testen, verbeteren en afstellen van je softwareprogramma en je neerslagmeter.

Wat ga je dan allemaal ontdekken?:

• Dat er verschillende soorten neerslagmeters zijn en wat nu precies 1mm regen is.
• Formules voor het meten van de oppervlakte van een cirkel en het bepalen van de inhoud van een (opvang)bak.
• Dat het nog een hele kunst is om een mechaniek te verzinnen wat ook in staat is om een signaal door te geven.
• Dat het ontwerpen in TinkerCad niet moeilijk, maar zeker wel uitdagend is. Hoe zal het ontwerp op het scherm het in de praktijk doen als het echt regent? En, dat je wel goed moet nadenken of je ontwerp ook daadwerkelijk geprint kan worden.
• Dat de 3D-printer wel zijn werk doet en dat het goed afstellen van de printer belangrijk is.
• Dat programmeren in Scratch vooral leuk is en dat er goed nagedacht moet worden hoe je een signaal (data) kan omzetten in begrijpbare informatie.
• Dat het verbinden van een computer met een zelf gemaakte en 3D-geprinte neerslagmeter fascinerend is. Er kan nog veel meer!
• Dat alles wat je bedacht had niet altijd even goed werkt in de praktijk en dat dan pas het echte werk begint 😉

En als je deze uitdaging ook nog eens in teamverband gaat doen, wordt het helemaal een feest van ontdekken.

Wil je het ook proberen?
Op Youmagine vind je de bestanden (.stl): https://www.youmagine.com/designs/rain-gauge-regenmeter
Op Scratch vind je het programmatje: http://scratch.mit.edu/projects/30414772/
Meer informatie over Makey Makey vind je op: http://makeymakey.com

Het kan altijd beter en mooier!

Je kan natuurlijk onze regenmeter uitprinten op je 3D-printer, via een Makey Makey verbinden met je computer en gebruik maken van het programmatje wat we hebben gemaakt in Scratch. Leuk, nuttig en makkelijk. Ons uitgangspunt: Het kan altijd beter en mooier!

Wij willen daarom iedereen uitdagen, en dan met name de kinderen natuurlijk, om een betere regenmeter te maken die kan communiceren met je computer. Of bedenk iets anders? Een windmeter bijvoorbeeld. Ook een uitdaging. Kom op. Laat de leerlingen bedenken, ontdekken, ontwerpen, maken, programmeren, verbinden, testen en verbeteren. Laat de ‘maker’ in het kind opstaan.

Veel plezier!

Basisschool ’t Slingertouw (locatie Waterrijk) in Eindhoven gaat een ‘L@b 4 Makers’ oprichten waar kinderen de ruimte krijgen om ‘maker’ te worden. En dat in zeer brede vorm. Kinderen kunnen zelf een ontwerp maken voor de 3D-printer, kinderen mogen met LEGO aan de slag om dit te programmeren, kinderen mogen met Cuboro knikkerbanen hun bouwvaardigheden tonen, iPads en pc’s staan er om te leren programmeren via allerlei tools.

De ruimte binnen de school wordt zo aantrekkelijk en aansprekend mogelijk gemaakt. Kinderen moeten zich op hun gemak voelen en samen met anderen in rust kunnen werken aan allerlei (eigentijdse) vaardigheden. Plezier en samen ontdekken staan hoog in het vaandel. Initiatiefnemer en Onderwijspionier (2014-2015) Robin Platjouw denkt met dit ‘lab’ kinderen een kijkje in de keuken te kunnen geven van wat mogelijk is op techniekgebied in de nabije toekomst. Hij hoopt dat kinderen beter gaan begrijpen hoe de ‘achterkant’ van veel vanzelfsprekende apparaten in elkaar zit.

Omdat Robin van ‘L@b 4 Makers!’ een groot succes wilt maken, heeft hij gekozen voor 3Dkanjers in combinatie met KG & Rolf. De kinderen gaan in ‘L@b 4 Makers’ niet alleen printen met de 3D-printer van 3Dkanjers, maar ze gaan deze eerst zelf maken. Zo weten ze ook meteen hoe het werkt. Daarnaast leveren wij allerlei bekende en vernieuwende ‘makers spullen’, zodat de leerlingen echt uitgedaagd worden om te gaan samenwerken, kritisch na te denken en dat hun probleemoplossend en onderzoekend vermogen wordt aangesproken (21st century skills).

Vandaag start basisschool Op ‘t Veld in Emmen met een 3Dkanjers project. Wat dit project bijzonder maakt, is dat de leerlingen in groep 7 en 8 de kans krijgen om hun eigen ideeën als een echte ondernemer om te zetten in concrete producten. En dat kan natuurlijk heel goed met een 3D-printer!

In het kader van het Drentse project Meesterlijk Ondernemen leren basisschoolleerlingen ondernemende activiteiten neer te zetten. Vanuit verschillende rollen leren ze te werken in leerlingondernemingen. Ze leren daarbij ‚meesterlijk’ om te gaan met basisvaardigheden zoals taal en rekenen en worden gecoached door leerkrachten en innovatieve ondernemers.

Itie van den Berg, projectleider Meesterlijk Ondernemen in Drenthe, werkt samen met 3Dkanjers om dit bij obs Op ‘t Veld te realiseren. De leerlingen gaan de komende periode eerst de 3D-printer zelf bouwen. Zo leren ze naast goed samenwerken ook veel over wetenschap en techniek. Je moet als ondernemer natuurlijk wel weten hoe je eigen productieproces in elkaar zit. Met enige begeleiding van een ‘bouwouder’ zal over een paar weken de eerste printjes verschijnen. En dan gaan de ondernemers in spé zelf een product ontwerpen, ontwikkelen, produceren en verkopen.

obs Het Groene Hart neemt deel aan het 3D-print project Hoogeveen. Naar aanleiding van het Afrikaproject, besloten de kleuters om een vliegtuig te printen. Want je gaat immers met het vliegtuig naar Afrika toe.

We hebben een vliegtuig gemaakt uit de 3D printer. We gingen naar boven naar de printer kijken. De printer ging heen en weer en er werd met plastic getekend. Toen gingen we weer naar beneden en aan het werk. Daarna gingen we naar boven om te kijken of hij klaar was. En toen was hij al klaar. En toen probeerde juf het vliegtuig eraf te halen. Dat ging heel moeilijk, maar het is wel gelukt. Het vliegtuig is heel mooi en leuk! Ook gingen we er in de klas mee spelen en naar kijken.

Van Maud en Ilan (groep 2D)