Dit is een gastblog van Hanne van Essen. Via Twitter ontdekte wij haar website Family Fabbing waar zij uitgebreid verslag doet van haar avontuur met de 3D printer en haar gezin. Zeer inspirerend om te lezen. Wij hebben haar gevraagd een gastblog te schrijven op de website van 3Dkanjers over 3D printen en waarom ze deze in huis heeft gehaald.
Hanne van Essen, moeder van Robin (12), Kuno (9) en Evan (6):
Er is een tekort aan technici in Nederland. Dit ondanks de al jaren aanhoudende campagnes om jongeren voor technische beroepen te interesseren. Uit onderzoek blijkt dat kinderen al heel vroeg de keuze tegen techniek maken. Nog voor het einde van de basisschool beslissen ze: ‘te ingewikkeld’, of ‘iets voor nerds’. En dat terwijl de meeste jongere kinderen techniek juist zo leuk vinden!
Ga maar eens naar de Ontdekhoek met ze, waar ze dammen kunnen bouwen, zeep kunnen maken, zeilbootjes. Of naar de Spelerij waar ze kunnen figuur zagen of lassen! In het Techniekmuseum Heim in Hengelo kunnen kinderen draaimolentjes op zonne-energie maken, of lekker solderen. Je ziet er alleen maar blije geconcentreerde kinderen bezig met techniek. Ik heb een keer een make-en-break feestje gehouden toen mijn zoon zeven werd. Allemaal een oude computer uit elkaar halen, dat vonden ze geweldig. En daarna met de onderdelen weer een robot-pak maken, hartstikke leuk toch? En toch goed voor die kinderen om even te zien hoe een toetsenbord er van binnen uit ziet.
Op school wordt er natuurlijk ook geknutseld. Maar vaak blijft dat beperkt tot papier. Kijk, zo maak je een kerstster, je vouwt het rode blad zo om het witte blad en dat plak je dan op het zilveren papier. Ongetwijfeld goed voor basis knip- en plak-vaardigheden, maar niet zo verrassend of uitdagend. Waarom wordt knutselen op school niet langzaam uitgebreid richting techniek? Een kerstster plakken is leuk, maar waarom niet een die licht geeft met een aantal led lampjes. En in de hogere klassen voeg je er een Arduino of Raspberry aan toe en laat de kerstster een liedje zingen. En nog mooier is natuurlijk het project van 3D Kanjers, om op school samen een 3D printer in elkaar te zetten en daarna te gebruiken.
Wij hebben sinds twee weken zelf een 3D printer thuis. Ik heb hem in het FabLab in Utrecht (Protospace) in een workshop in elkaar gezet. Mijn zoons van 6 en 9 hebben me geholpen. Doordat we hem zelf gebouwd hebben, weten we vrij goed hoe hij in elkaar zit, en dat helpt weer bij het printen. Eenmaal thuis ontbreekt het niet aan leuke ideeën om te printen! Er is nog zoveel om te ontdekken. Er worden commerciële toepassingen bedacht voor de komende Koningsdag. Er worden boeken gelezen over 3D modelleren om zelf objecten te kunnen ontwerpen. Er wordt veel geleerd over materiaal gebruik, afstellen van de machine, enzovoort enzovoort.
Meer dan dertig jaar geleden kocht mijn vader een Commodore64 voor mijn broer en mij. Een geweldig ding, waar nog niet zoveel spelletjes voor waren, die ik dus zelf maar ging programmeren. Ik was toen 11. Die ervaringen hebben voor mij voor altijd de angst of weerstand tegen computers weg genomen en hebben er uiteindelijk toe geleidt dat ik de IT in ben gegaan. Mijn kinderen (6, 9 en 12) moeten natuurlijk zelf weten wat ze later gaan doen. Ik wil ze wel proberen op te voeden tot mensen die zichzelf kunnen redden in de maatschappij. Maar hoe die maatschappij er over 15 jaar uit ziet, is voor iedereen gissen. Wat ik wel weet is dat weerstand voelen tegen techniek ze niet zal helpen.
3D printers geven kinderen zoveel mogelijkheden! Laagdrempelig genoeg om zelf mee te kunnen leren werken. Ingewikkeld genoeg om wat van te leren. En gaaf genoeg om heel enthousiast van te worden!